Veilig amalgaam verwijderen
Er worden nog maar heel weinig amalgaamvullingen gemaakt. Maar de oudjes die er nog zitten doen het nog best. Alleen: je zult maar merken dat er toch lichamelijke klachten door ontstaan. Dan moet die rotzooi er toch uit. De collega uit onderstaand filmpje is 25 jaar geleden geïnterviewd en vertelt dat de ‘normale’ tandarts daar soms minder van weet dan de geïnteresseerde patient. Die patient doet er volgens hem goed aan om zich goed in de materie te verdiepen voordat het amalgaam er uit gaat. Dat was toen zo. En eigenlijk is er niet veel veranderd. Want bij opleidingen krijgt de tandarts heden ten dage nog steeds onvoldoende informatie over de giftigheid van de vullingen. Toch blijkt er al veel verbeterd te zijn.
Op www.secondopiniontandarts.org zie je gewoon een richtlijn voor amalgaam verwijderen staan. Die is voor de tandarts helder en duidelijk. Maar hoe je meet welke vullingen er eerst uit moeten staat er niet op. En zo’n spanningsmeter gebruiken (zoals meneer Huggins hieronder weergeeft) is echt even een kunst. Dan is er nog de kant van de algemene conditie of de weerstand tegen de ongezonde invloeden. Daar weet een tandarts (ook ik niet!) al helemaal niks van. De huisarts heeft er meestal ook alleen maar een extra pilletje voor, maar te weinig kijk op. Dus je loopt bij het amalgaam verwijderen gewoon het risico dat je er eerst minder gezond van wordt.
Eerlijk gezegd heb ik de beste ervaringen voor het verbeteren van de weerstand bij natuurartsen of hulpverleners in het zogenaamde alternatieve circuit. En in de loop van de jaren heb ik daar gelukkig een klein netwerk van opgebouwd. Helaas heeft het ministerie van volksgezondheid niet de reputatie dat ze ‘het alternatieve’ steunen, dus de namen geef ik hier niet op de website. Wil je er toch meer van weten, dan is een consult de enige manier op dit moment.
Toch slaagt de moderne techniek er steeds beter in om amalgaam te vervangen door een verantwoorde witte vulling. Daar zit vrijwel altijd een onderlaag van glasionomeer bij. En kleine vullingen kunnen daar helemaal uit opgebouwd worden. Grotere vullingen bestaan verder uit composiet, ormoceer, carbomeer, zirconiumoxide, porselein of zelfs goud.
Maar: eerst de lichamelijke conditie verbeteren. Dan meten welke vullingen het meest kunnen schaden. En dan pas stap voor stap vullingen vervangen. En daarna ben je nog een hele tijd bezig om weer als nieuw te worden.
Met dank aan Richard van der Poort